مجری برنامه گروه برادران درباره سریال 20 ساله منعکس می کند: 'دو خط وجود دارد که من تغییر می دهم'

مهلت این رقابت به پایان رسیده است

توسط: پل تانتر

تعداد کمی از سریال‌های تلویزیونی به‌عنوان یک شاهکار شناخته می‌شوند. حتی تعداد کمی از آنها این افتخار را 20 سال بعد حفظ کردند. بیستمین سالگرد اخیر گروه برادران HBO به ما یادآوری می کند که هنوز یکی از دستاوردهای برجسته داستان سرایی تلویزیونی است.

این مینی سریال داستان های واقعی سربازان شرکت Easy، بخشی از 101 را به تصویر می کشد^خیابانهنگ هوابرد که در روز D به فرانسه چتر زد و جنگ را نه تنها برای جان خود بلکه برای آزادسازی اروپا و شکست دادن وحشت رایش سوم صرف کرد. تنها برای 10 قسمت آن 125 میلیون دلار هزینه داشت که در آن زمان رکوردشکن بود و عصر تلویزیون پرستیژی را آغاز کرد که اکنون در بین پخش کننده های غول پیکر با جیب های عمیق بدیهی است.

این سالگرد طبیعتاً منجر به افزایش علاقه به نمایش شد پادکست HBO در هر قسمت غوطه ور می شوید، اما گروه برادران همواره در بین مخاطبان، منتقدان و مورخان محبوب باقی مانده است و از امتیاز 9.4 در IMDb برخوردار است. اکنون که وارد دهه سوم خود می شود، اما کیفیت آن کاهش نیافته است، به عنوان چیزی که تام هنکس تهیه کننده آن را یک سند اجتماعی می نامد، ایستاده است و اکنون مهمتر از همیشه است زیرا اعضای بازمانده Easy Company به تنها یک بازمانده کاهش یافته اند.

نام‌های خانوادگی و تازه از موفقیت Saving Private Ryan، خالقان سریال هنکس و استیون اسپیلبرگ چهره‌های قابل تشخیص این پروژه بودند، اما اریک جندرسن از اهمیت یکسانی برخوردار بود. او به‌عنوان نویسنده اصلی و ناظر تهیه‌کننده، اولین استخدام‌کننده آن‌ها برای این پروژه بود و ماه‌ها با اعضای بازمانده شرکت Easy مصاحبه کرد، اسناد و مدارک را بررسی کرد و مجموعه‌ای از کتاب مقدس را نوشت که ساختار هر اپیزود را مشخص می‌کرد، علاوه بر نوشتن اولین قسمت. قسمت های میانی و پایانی سریال.

برای مدیریت تنظیمات برگزیده ایمیل خود، اینجا را کلیک کنید.

اریک به یاد می‌آورد که اولین چیزی که مرا تحت تأثیر قرار داد این بود که این داستان به طرز قابل توجهی حاوی و جامع بود. خیلی وقت‌ها پیش نمی‌آید که داستان گروهی از مردان به شما ارائه می‌شود که از همان ابتدا، روزهای آغازین جنگ جهانی دوم، تا لانه عقاب رفتند. اینکه این گروه به عنوان چترباز شروع به آموزش کرد - چیزی که در آن زمان آزمایشی بود، و به نوشیدن شامپاین در لانه هیتلر پایان داد، یک فرصت داستان سرایی قابل توجه بود - نه تنها برای گفتن داستان این مردان، بلکه در انجام این کار برای به دست آوردن عرض. وسعت و گستره تئاتر اروپا در جنگ جهانی دوم.

کلید دستیابی اریک به بینش واقعی از تجربیات شرکت Easy غوطه ور شدن در داستان های آن ها و جلب اعتماد آن ها، شروع از بالا بود. او ماه ها را صرف مصاحبه با رهبر آنها، سرگرد ریچارد وینترز کرد و با جلسه ای در دفتر خانه سرگرد شروع کرد، جایی که اریک مصمم بود تأثیر خوبی بگذارد. اریک از ماژور به یاد می آورد که در ابتدا او واقعاً به «هالیوود» اعتماد نداشت. و در همان جلسه اول با دقت مرا تماشا کرد. یکی از لحظات کلیدی زمانی بود که متوجه کفش های جامپ کورکوران او شدم و گفتم 'میشه؟' و او گفت 'حتما'. من آنها را برداشتم و احساس کردم که چشمان او به من نگاه می کند، در حالی که او به دنبال سوراخ ترکش که می دانستم آنجاست می گشتم. او می‌دانست که من تکالیفم را انجام داده‌ام و این را خیلی جدی می‌گرفتم. چتربازها از احمق و اغراق رنج نمی برند. آنها یک نسل بی معنی از مردان هستند.

وینترز با رضایت از اینکه اریک مرد این کار است، چهار کلاسور ضخیم از خاطرات و اطلاعات را به ضخامت هر کدام چهار اینچ تحویل داد. اریک می‌گوید: او سال‌ها پیش آن‌ها را جمع کرده بود، زیرا می‌دانست که روزی یکی مثل من قرار است از در خانه‌اش عبور کند. با چنین اعتمادی از سوی مردانی که داستان هایشان را تعریف می کردند. اریک و گروه نویسندگان - جان اورلوف، ای. مکس فرای، گراهام یوست، بروس مک‌کنا، اریک بورک، و خود تام هنکس - مصمم بودند که استانداردهای عالی وینترز را رعایت کنند. همه ما آن را به عهده گرفتیم. مسئولیت انجام درست این کار وینترز این بینش را داشت که بهترین راه برای گذر از جنگ، دست کشیدن نیست، بلکه برتری در تک تک کارهایی است که انجام می‌دهد. این رویکرد به زودی اساس پیوند بین این دو مرد را تشکیل داد. او خیلی زود متوجه شد که قلب من آنجاست. تا زمانی که چیزی درست نشود، نمی‌گذاریم.

فقط دیک و مردان شرکت Easy به تولید اعتماد نکردند. گروه برادران با بودجه 125 میلیون دلاری برای 10 ساعت تلویزیون، در آن زمان رکورد گران ترین مینی سریال تلویزیونی ساخته شده را به نام خود ثبت کردند. برای یک شبکه تلویزیونی غیرمعمول، HBO تهیه کنندگان را تنها گذاشت. فکر می‌کنم اگر هر یک از ما برای فکر کردن به آن توقف می‌کردیم، می‌دانستیم که این بسیار غیرعادی است. این واقعیت که آنها به ما کنترل خلاقانه کامل دادند. کریس آلبرشت، رئیس HBO، این فلسفه را داشت که شما تیم خلاق مناسبی را جمع آوری کنید، و آنها را به حال خود رها کنید، زیرا آنها داستان نویسان حرفه ای هستند که می دانند دارند چه کار می کنند. در طول ساخت 10 ساعت فیلمنامه، حتی یک یادداشت از HBO دریافت نکردیم. و آیا بودجه نجومی دلهره آور بود؟ می خندد، با درک مقیاس آن، شگفت آور بود. همه ما می‌دانستیم که پول بیشتری از آنچه قبلاً به یک درام تلویزیونی اختصاص داده شده بود، به ما می‌دهند.

نجات سرباز رایان، تماشای هالیوود را با به تصویر کشیدن واقعیت های تلخ جنگ متعادل کرده بود. حتی با وجود پول پرفروشی که برای ساخت گروه برادران در دسترس بود، اریک نه می خواست و نه نیازی به ساخت داستان داشت. او توضیح می‌دهد، تمرکز خاصی روی درست کردن آن وجود داشت. ما اجازه می دهیم همه چیز نفس بکشد و اجازه دهیم این شخصیت ها برای خودشان صحبت کنند و آنطور که می خواهند ظاهر شوند. ما فقط می خواهیم حقیقت را بگوییم. ما قرار نیست حقایق را برای الزامات یک درام دستکاری یا خم کنیم. ما به تجربه این مردان و آگاهی آنها صادق خواهیم بود. منظور او دقیقاً از آگاهی آنها چیست؟ اغلب در اقتباس‌های سینمایی از وقایع جنگ جهانی دوم، تقریباً به نظر می‌رسد که برخی از این سربازان می‌دانند که بهترین نسل هستند. او می گوید. اما آنها آگاه نبودند بنابراین، این واقعاً در مورد خدمت به اصالت کسانی بود که آنها بودند و چه کردند.

هنگام نوشتن انجیل چند صد صفحه ای، اریک متوجه شد که در سوراخ های خرگوش فرو می رود. دانه بندی می شوید. او می گوید: شما در حقیقت یک رویداد عناصری را کشف می کنید که اختراع آنها برای هر فرد خلاقی تقریبا غیرممکن است. مارک تواین معروف می‌گوید حقیقت عجیب‌تر از داستان است و اریک مشتاق است که بقیه نقل قول را برجسته کند. «...زیرا داستان، تعهدی به حقیقت دارد.» حقیقت هیچ تعهدی ندارد. و همیشه چیزهایی را کشف می‌کنید که در برخی موارد داستان‌های آنقدر خارق‌العاده است که اگر آن‌ها را بگویید، حتی اگر دقیق بود، هیچ‌کس آن را باور نمی‌کرد. یکی از نمونه‌های بارز صحنه‌ای است که گروهبان اسپیرز در میدان جنگ به سرعت می‌دوید و سپس به سمت افرادش می‌دوید و آلمانی‌ها را گیج می‌کند که کسی چنین حرکتی را انجام می‌دهد. اریک موافق است، آلمانی‌ها واقعاً نمی‌توانستند آنچه را که می‌دیدند، باور کنند. چون خیلی پوچ بود من فکر می کنم که مقدار شوک انگشتان ماشه آنها را منجمد کرد. بنابراین، در نهایت به هیچ وجه نیازی به چنین لحظاتی نبود. این مسئولیت خارق العاده ما بود که به داستان این مردان خدمت کنیم و جهنم را از راه حقیقت خارج کنیم.

از او پرسیده شد که خاطره ماندگار او از فیلمبرداری چیست و او بین دو نفر تقسیم شده است. اولین باری که واقعاً روزنامه ها را دیدم (فیلم). از شکل ظاهری آن متحیر شدم. از اپیزود سه بود، عکسی از بچه های ثبت نام قبرها در این مه. و دیدن کیفیت چیزی که در فیلم داشتیم برایم حیرت انگیز بود. و مورد علاقه مطلق او؟ به آن خواهیم رسید…

این RT Rewind را دوست داشتید؟ اینها را بررسی کنید:

توماس آلفردسون در مورد میراث Tinker Tailor Soldier Spy و آینده The Smiley Saga Bond 26 می تواند یک درس مهم از Casino Royale بیاموزد همانطور که اولین بازی دنیل کریگ 15 ساله می شود چگونه ما Class : تیم پشت سر اسپین آف Doctor Who را ساختیم درباره لغو و برنامه های سری 2 فکر می کنند

تام هنکس از گروه برادران به عنوان یک سند اجتماعی یاد کرد. زمانی که سریال ساخته شد، بسیاری از اعضای شرکت Easy هنوز زنده بودند و می‌توانستند تجربیات خود را پس از یک عمر سکوت به اشتراک بگذارند. اریک می گوید. آن جانبازان جنگ جهانی دوم، تقریباً به یک زن و مرد، به خانه بازگشتند و از تجربیات خود با خانواده یا هیچ کس صحبت نکردند، عمدتاً به این دلیل که هیچ چارچوب مرجعی نداشتند. چگونه چنین چیزهایی را برای عمه می توصیف می کنید؟ پس ساکت شدند. آنها با شیاطین خود در اشکال مختلف PTSD که بسیاری از آنها به صورت روزانه یا شبانه با آنها سروکار داشتند، سروکار داشتند. حالا بالاخره توانستند به خانواده‌هایشان مراجعه کنند و بگویند، خوب، حالا دیدی، بگذار نقشی را که بازی کردم را توضیح دهم. و در سراسر کشور اتفاق افتاد. شگفتآور بود. در زمستان زندگی آنها، این فرصت برای هزاران نفر از این مردان فراهم شد تا در مورد آن صحبت کنند، و بار خود را خالی کنند. و فکر نمی‌کنم هیچ چیز خوشحال‌کننده‌تر از شرکت در ساختن داستانی باشد که برای بسیاری از افرادی که شایسته آن بودند، جذاب باشد.

گروه برادران علاوه بر تاثیر عمیق بر کهنه سربازان جنگ جهانی دوم، به عنوان یک روایت تاریخی نیز به چشم می خورد. بیستمین سالگرد همیشه با یافتن مخاطبان جدید، شاهد تجدید علاقه به نمایش و محبوبیت آن در میان جوانان بود. غرور اریک واضح است. یک نسل کاملاً جدید به این موضوع رسیده است. این برای من جذاب است. من فکر می‌کنم بخشی از دلیل این است که این داستانی از بچه‌های دوران رکود است که دارای شخصیت قوی بودند، قطب‌نمای اخلاقی که به طور مغناطیسی در شمال واقعی قرار داشت، و رهبرانی که ایده 'من را دنبال کن' را تجسم می‌دادند - از من پیروی کنید. و ما از این عبور خواهیم کرد. اینها نقاط قوت شخصیتی هستند که متأسفانه این روزها فاقد آن هستیم. بنابراین، شاید یک جنبه آرزویی از این داستان وجود داشته باشد. این همان چیزی است که مرد بودن - انسان واقعی بودن - و قدرت شخصیت داشتن.

مقیاس و بودجه تولید گروه برادران در تلویزیون پا به عرصه وجود گذاشت که تأثیرات آن اکنون نیز قابل مشاهده است. اریک می‌گوید مطمئناً عصر طلایی جدیدی در تلویزیون وجود داشت که به‌زودی دنبال شد. Band of Brothers زمینه جدیدی را ایجاد کرد و به استودیوها کمک کرد تا خطرات بیشتری را بپذیرند و جوایز بیشتری کسب کنند. برای HBO نتیجه داد و ده ها جایزه از جمله شش جایزه امی را برد. پاداش بزرگتر برای اریک دوستی او با وینترز بود. این یکی از خارق العاده ترین دوستی های زندگی من بود. واقعا این دوستی و احترام در لحظه مورد علاقه او از درگیر شدن با سریال به اوج خود رسید. سرگرد اریک را به عضویت افتخاری شرکت Easy تبدیل کرد. وقتی وینترز یک جفت بال پرش را روی یقه کت شام من سنجاق کرد. این احتمالاً بهترین خاطره ای است که در کل ماجرا دارم. حرکت می کرد. بیان کردن آن برای من سخت است، و زندگی ام را صرف بیان چیزها در کلمات کرده ام. این مایه غرور شخصی است. دوستی آنها بعداً پس از مرگ وینترز در سال 2011، زمانی که بیوه او، اتل، از اریک خواست که در مراسم یادبود میجر وینترز مداحی کند، بیشتر تأیید شد.

با تغییر نگرش های اجتماعی و روند فعلی برای بازسازی، راه اندازی مجدد و شبکه هایی که از IP موجود استفاده می کنند، آیا گروه برادران اکنون می توانند ساخته شوند؟ اریک مکث می کند. او می گوید که فراز و نشیب هالیوود و سلیقه ها و نگرانی ها و ترس های افرادی که این تصمیمات را در هالیوود می گیرند تقریباً هر هفته تغییر می کند. در حال حاضر، ما در چنگال یک واکنش واکنشی هستیم که با برچسب هایی مانند «لغو فرهنگ» و «بیداری» و صحت سیاسی سیاسی شده است. و این یک حمله باورنکردنی از ترس و نگرانی است. بعلاوه، پنج سال گذشته از تفرقه افکنی، خشم و خشم بسیار به آن دامن زده است. به نظر می رسد که شناسایی خود از طریق خشم کاملاً مد شده است. گویی مردم تقریباً به دنبال چیزهایی هستند که از آنها ناراحت شوند. و زمانی که یک داستان‌نویس هستید، زمان بسیار سختی است، زیرا در گفتن ساده حقیقت، می‌توانید متهم به بی‌احساس بودن نسبت به مسائل اجتماعی یا هر گروهی از مردم شوید. اما من واقعاً معتقدم که خط نقره‌ای این دوران سخت این است که فراگیری بسیار مهم شده است.

آونگ به سمتی چرخیده است، بسیار دور در یک جهت، اما فکر می‌کنم وقتی بالاخره جا افتاد، دوباره تنظیم شده است. و تنوع و فراگیری بیشتر از هنجار است تا استثنا. و این چیزی است که همه ما می توانیم آن را جشن بگیریم. من می پرسم که اگر بتواند دوباره آن را بررسی کند، چیزی وجود دارد که او می تواند تغییر دهد. دو لحظه وجود داشت، یکی در قسمت پنجم و دیگری در قسمت 10. دو خط دیالوگ وجود دارد که اگر روز فیلمبرداری آنجا بودم، تغییر می کردم. و من با شما به اشتراک نخواهم گذاشت که آنها چه هستند!

تماشای گروه برادران در حال حاضر فرصتی برای دیدن تعداد زیادی از بازیگران لیست A قبل از رسیدن به زمان بزرگ است. بازیگران پیش از شهرت و چهره تازه ای که ظاهر می شوند عبارتند از: دیمین لوئیس، استیون گراهام، مایکل فاسبندر، کالین هنکس، سایمون پگ، مارک وارن و جیمز مک آووی، و دیوید شویمر و دانی والبرگ تنها نام های شناخته شده در آن زمان بودند. آیا انتخاب مجهولات مهم بود؟ این واقعاً فقط انتخاب بهترین استعدادها بود. پروسه استماع طاقت فرسا بود. شباهت ظاهری مهم بود، اما در رده دوم بعد از ریزه کاری و پویایی که در اتاق ظاهر می شدی. هرکسی که در این نمایش انتخاب می‌شد، خود را در تست‌های بازیگری خود و سپس در کار خود ثابت کرد. اریک با انتخاب بازیگران و نگرش وینترز به تولید شباهت هایی می بیند. همانطور که نگرانی وینترز هرگز در مورد او نبود، در مورد درست کردن داستان مردان بود. به همین ترتیب تمرکز بر روی یک یا دو مورد چندان منطقی نیست زیرا آنها ستاره های قابل تشخیصی هستند. من فکر می‌کنم در انتخاب استعدادها به جای تشخیص چهره، چیز فوق‌العاده‌ای وجود داشت.

تلویزیون قانون شکن و بودجه کلان اکنون به لطف پخش کننده های پولی رایج شده است. اما گروه برادران جایگاه منحصر به فردی را در تاریخ اشغال می کنند و به نظر اریک، هیچ چیز قابل مقایسه ای نیست. فکر نمی کنم چیزی را با آن مقایسه کنم. زیرا به تنهایی به عنوان یک قطعه غیر معمول ایستاده است. پس آیا چیزی مطابق با آن است؟ مطمئناً، داستان سرایی های بدیع در تلویزیون وجود داشته است. منظورم این است که در 20 سال گذشته ما در این عصر طلایی زندگی می‌کنیم که در آن داستان‌های کاملاً قانع‌کننده و عمیق می‌توانند روی یک صفحه نمایش کوچک اتفاق بیفتند. و قبلاً اینطور نبود. ما به‌عنوان داستان‌نویس از فرصت تجملاتی برای بررسی کامل و بررسی اعماق این که یک شخصیت را برمی‌انگیزد و چه چیزی باعث می‌شود کسی چیزی را احساس کند، نداشتیم. و من فکر می کنم که داشتن آن تجمل و داشتن امکانات و منابع برای انجام آن در تلویزیون اکنون یک تغییر بازی برای کل صنعت بوده است، و قطعا برای نویسندگانی که به دلایل درست می نویسند.

نمایش تایتان های دی سی

در حالی که سریال تأثیر زیادی بر مخاطبان و صنعت داشت، به نظر می رسد که میراث اریک بسیار شخصی تر است. من فکر می کنم کمی متا است که این گروه از مردان در سال 1944 با هدفی در ذهن راه انداختند. او توضیح می دهد که برنده شدن در جنگ. و انجام دادند. آنها آن را تا لانه عقاب هیتلر بردند. به طور مشابه، ما در تلاش برای گفتن یک داستان در برابر شانس های فوق العاده هدف داشتیم. و میراث برای من این است که مانند شرکت Easy از آن عبور کردیم و موفق شدیم. ما بیانیه ماموریت خود را ملاقات کردیم و آن داستان را صادقانه بیان کردیم. در پایان روز، ما به جای اینکه بخواهیم به داستان خود یا هالیوود خدمت کنیم، به داستان آنها خدمت کردیم. این به خودی خود یک تجربه تغییر دهنده زندگی است. هیچ چیز خوشحال کننده تر نیست

به دنبال چیز دیگری برای تماشا هستید؟ بقیه پوشش درام ما را بررسی کنید یا به راهنمای تلویزیون ما نگاهی بیندازید.